Hafif zihinsel engelli çocuğa sahip annelerin ve babaların fiziksel aktivite, fiziksel performans, depresyon ve sağlıkla Iilgili yaşam kalitelerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı,hafif zihinsel engelli çocuğa sahip annelerin ve babaların fiziksel aktivite,fiziksel performans,depresyon düzeyleri ve sağlıkla ilgili yaşam kalitelerini incelemekti.Yöntem: Çalışmaya20hafif zihinsel engelli çocuğu olan ve20tipik gelişim gösteren çocuğu olan anne ve baba dahil edildi.Katılımcıların sosyodemografik bigileri alındıktan sonra fiziksel aktiviteleri UluslararasıFizikselAktiviteAnketi ile fiziksel performansları 6dkyürüme testi ile ruhsal durumları BeckDepresyonEnvanteri ile ve yaşam kaliteleri DünyaSağlıkÖrgütüYaşamKalitesiÖlçeği ile değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmaya katılan hafifi zihinsel engelli çocuğa sahip ailelerin yaş ortalaması37,18±8,1yıl,tipik gelişim gösteren ailelerin yaş ortalaması33,73±6,3yıldı.Hafif zihinsel engelli çocuğu olan ve tipik gelişim gösteren çocukların anneleri karşılaştırıldığında fiziksel aktiviteleri(p=0,190),fiziksel performansları(p=0,194),depresyonları(p=0,078)ve yaşam kaliteleri(p=0,150)arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Hafif zihinsel engelli çocuğu olan ve tipik gelişim gösteren çocukların babaları karşılaştırıldığında fiziksel aktiviteleri(p=0,680), fiziksel performansları(p=0,336),depresyon düzeyleri(p=0,303)ve yaşam kaliteleri(p=0,143) arasında anlamlı bir fark tespit edilmedi.Hafif zihinsel engelli çocuğu olan gösteren çocukların anne ve babaları karşılaştırıldığında fiziksel aktivite değerleri(p=0,798)ile fiziksel performansları(p=0,145)arasında anlamlı bir fark yok iken,depresyonları(p=0,044)ve yaşam kaliteleri(p=0,037)arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edildi. Tartışma: Çalışma sonucunda,hafif zihinsel engelli çocuğa sahip olan annelerin depresyon düzeyi ve yaşam kalitesi bakımından babalardan daha fazla olumsuz etkilendiği görüldü. Bu sonuç bu çocuk grubunda daha çok bakım veren annelerin sonuçlarının dikkate alınması gerektiğini ve ailelere başa çıkma stratejileri konusunda yol gösterici olmak gerektiğini düşündürmektedir.

Purpose: Toexamine thephysical activity,physical performance,depression levels and health-related qualityoflife ofmothers and fathers with children with mild mental disabilities.Materials-Methods: Themothers and fathers of20mildly mental retarded children and20children with typical development were included inthe study.Afterthe sociodemographic information ofthe participants was obtained,their physical activities were evaluated with theInternationalPhysicalActivityQuestionnaire,their physical performance with the6-minute walking test,their mental status with theBeckDepressionInventory,and their qualityoflife with theWorldHealthOrganizationQualityofLifeScale.Results: Theaverage age offamilies with children with mild mental disabilities participating inthestudy was37.18±8.1years,and theaverage age offamilies with typical development was33.73±6.3years.When mothers ofchildren with mild mental retardation and typical development were compared,no significant difference was found between physical activities(p=0.190),physical performances (p=0.194),depression(p=0.078)and quality oflife (p=0.150).When fathers ofchildren with mild mental retardation and with typical development were compared,no significant difference was found between their physical activities(p=0.680),physical performance(p=0.336),depression levels(p=0.303)and qualityoflife(p=0.143).When the parents ofchildren with mildly disabled children were compared, there was no significant difference between physical activity values(p=0.798)and physical performances(p=0.145),while their depression (p=0.044)and qualityoflife(p=0.037)were significantly different.Adifference was found.DiscussionAs aresult ofthestudy,it was observed thatmothers who had children with mild mental retardation were affected more negatively than fathers interms ofdepression level and qualityoflife.This result suggests that theresults ofmothers who provide more care in thisgroup ofchildren shouldbe taken into account and guidance shouldbe givento families about coping strategies.