Huzurevinde kalan diz ağrılı yaşlıların ağrı ve kırılganlık profili

Abstract

Amaç: Huzurevinde kalan 60 yaş üzeri diz ağrılı bireylerin, ağrı ve kırılganlık dağılımını belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bireylerin yaş, cinsiyet, boy, kilo, Beden Kitle İndeksi, eğitim süresi, huzur evinde kaldığı süre, Sosyo-Demografik Form ile değerlendirilmiştir. Katılımcıların ağrı süresi, ağrı tipi, ağrı sıklığı, ağrı zamanı ve ağrının ne kadar sürdüğü sorgulanmıştır. Kırılganlık, Frail Kırılganlık İndeksi ile yorgunluk, dayanıklık, ambulasyon, hastalık, kilo kaybı olmak üzere 5 parametre altında değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya huzurevinde yaşayan diz ağrılı 22 (% 59,5)’si kadın, 15 (% 40,5)’i erkek toplam 37 kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 76,1±9,15 yıldır. Katılımcıların 23 (% 62,2) okur yazar değil, 13 (% 35,1) 1-8 yıl eğitim görmüş ve 1 (% 2,7) kişi 8-12 yıl eğitim görmüştür. Katılımcıların BKİ’leri ortalaması 29,1±5,9 kg/m² (min:16,8 -max:44,4). Huzur evinde kalma süresi ortalama 41,5±38,0 aydır. Çalışmaya katılanların 28 (%80) ağrı süresi olarak devamlı ağrı yaşadığı, ağrı tipi olarak 28 (% 87,5) sızlayıcı tip ağrı yaşadığı, 21 (% 70) ağrı sıklığının her gün olduğu belirlenmiştir. Ağrının bütün gün sürdüğünü 22 (% 73,3) katılımcı belirtmiştir. Diz ağrısı yaşayan yaşlıların Kırılganlık yorgunluk bileşeni 24 (% 64,9), dayanıklılık bileşeni 13 (% 35,1), ambulasyon bileşeni 18 (% 48,6), hastalık bileşeni 3 (% 8,3), kilo kaybı bileşeninde 6 (% 16,7) nın kırılgan olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Huzurevinde yaşayan 60 yaş üstü diz ağrılı yaşlıların çoğunluğunda; ağrı süresinin devamlı ağrı, sızlayıcı tipte, her gün ve bütün gün süren ağrı karakterinde olduğu, Kırılganlık yorgunluk bileşeninde % 64,9’ ünün kırılganlık gösterdiği, Kırılganlık dayanıklılık, ambulasyon, hastalık, kilo kaybı bileşenlerinde genel olarak kırılgan olmadıkları belirlenmiştir.