Yeşil sentezlenen gümüş nanopartikülerinin meme kanser (MCF-7) hücreleri ve meme epitel (HBL100) hücreleri üzerindeki sitotoksisitesinin belirlenmesi

Abstract

Silybum marianum (SM) ve içeriğindeki slymarinin karaciğer üzerinde oluşan toksisitenin azaltılması konusunda etkili olabileceği yönünde ve gümüş bazlı ilaçların ilk olarak karaciğer üzerinde sitotoksisite oluşturacağı şeklinde çalışmalar mevcuttur. Bu nedenle gümüş nanopartikül (Ag NP)’lerin oluşturabileceği karaciğer toksisitesini azaltmak açısından bu çalışmada SM, AgNP’lerin kaplanmasında tercih edilmiş ve SM ile Ag NP’lerin kolay ve ucuz sentezi gerçekleştirilmiştir. Ag NP’lerin oluşumu UV-Vis Spektrofotometresi ile izlenmiş ve boyut dağılımları Zetasizer Boyut Analizörü, morfolojik özellikleri ise Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM) ile belirlenmiştir. Ag NP’lerin sulu çözeltileri, 432 nm’de zamanla artan tipik yüzey plazmon rezonans (SPR) pikleri sergiler. 720 dk da stabil hale gelen pikler nanopartiküllerin boyut kararlığına ulaştığını ve spektrumların sadece bir tek SPR pikine sahip olmaları nanopartiküllerin küresel şekle sahip oldukları hakkında bilgi verir. Sentezden 1 ay sonra Ag NP boyutlarında önemli bir değişiklik olmadığı ve NP boyutlarının 55-85 nm arasında olduğu gözenmiştir. Ag NP’lerin meme epitel hücreleri (HBL100) ve meme kanser hücreleri (MCF7) üzerindeki sitotoksisitesi MTT testi ile belirlenmiştir. Meme epitel hücrelerine karşı daha az sitotoksisite sergileyen Ag NP’lerin MCF7 hücrelerine karşı daha fazla sitotoksik olduğu gözlendi. Çalışma verilerimize göre Ag NP’lerin sağlıklı hücrelere oranla meme kanser hücrelerine karşı daha fazla sitotoksisite oluşturacağı kanısındayız. Dahası Ag NP’lerin sentezi ve in vivo sitotoksisite çalışmaları için SM’yi iyi bir aday olarak öneriyoruz.